Publication list - PUBLIC HEALTH

De Vos P, García A, Alvarez A, Rodríguez A, Bonet M, Van der Stuyft P (2012) Public health services, an essential determinant of health during crisis. Lessons from Cuba, 1989-2000. Trop. Med. Int. Health 17: 469-479.

De Ceukelaire W, De Vos P, Criel B (2011) Political will for better health, a bottom-up process. Trpo. Med. Int. Health 16: 1185-1189.

De Vos P, Guerra M, Sosa I, Ferrer L, Rodríguez A, Bonet M, Lefèvre P, Van der Stuyft P (2011) Comprehensive participatory planning and evaluation (CPPE). Social Medicine 6(2): 106-117.

De Vos P, Guerra M, Sosa I, Ferrer L, Rodriguez A, Bonet M, Lefèvre P, Van der Stuyft P (2011) Planificación y evaluación participativa e integral (PEPI). Medicina Social 6(2): 120-133.

De Vos P (2010) Strengthening public health systems: an analysis of global trends and counter-praxis in Cuba. Dissertation - PhD in Medical Sciences. Ghent University, 29th of November 2010.

Londoño E, Dario-Gómez R, De Vos P (2010) Colombia’s health reform: false debates, real imperatives. Lancet 375: 803.

De Vos P, Orduñez-García P, Santos-Peña M, Van der Stuyft P (2010) Public hospital management in times of crisis: lessons learned from Cienfuegos, Cuba (1996-2008). Health Policy 96, 64-71. [DOI: 10.1016/j.healthpol.2010.01.005]
(Also in MEDICC Review 2010 12(2): 37-43.)

Van Olmen J, Criel B, Devadasan N, Pariyo G, De Vos Pol, Van Damme W, Van Dormael M, Marchal B, Kegels G (2010) Primary Health Care in the 21st century: primary care providers and people's empowerment [editorial]. Trop. Med. Int. Health 15: 386-390.

De Vos P, Van der Stuyft P (2009) The right to health in times of economic crisis: Cuba’s way. Lancet 374, 1575-1576.

De Vos P, De Ceukelaire W, Malaise G, Pérez D, Lefèvre P, Van der Stuyft P (2009) Health through people’s empowerment: a rights-based approach to participation. Health and Human Rights 11(1):23-35.

De Vos P, Malaise G, De Ceukelaire W, Perez D, Lefèvre P, Van der Stuyft P (2009) Participation and empowerment in Primary Health Care: from Alma Ata to the era of Globalization. Social Medicine 4(2), 121-127. http://journals.sfu.ca/socialmedicine/index.php/socialmedicine/article/view/269/633.
De Vos P, Malaise G, DeCeukelaire W, Perez D, Lefèvre P, Van der Stuyft P (2009) Participación y empoderamiento en la atención primaria en salud: desde Alma Ata hasta la era de la globalización. Medicina Social 4(2); 127-134. http://journals.sfu.ca/socialmedicine/index.php/medicinasocial/article/view/314/651.
Perez D, Lefèvre P, Romero MI, Sanchez L, De Vos P, Van der Stuyft P (2009) Augmenting frameworks for appraising practices of community-based health interventions. Health Policy and Planning 24(5): 335-341. (DOI:10.1093/heapol/czp028)

De Ceukelaire W, De Vos P (2009) Social movements are key towards universal health coverage. Lancet 374:1888.

De Ceukelaire W, De Vos P (2009) Governments, civil society, and social determinants of health. Lancet 373, 298-299.

De Vos P (2009) Las nuevas oportunidades para América Latina. p 161-175. In: Barten F, Rovere M, Espinoza E (eds). Salud Para Todos. Una Meta Posible. Pueblos Movilizados y Gobiernos Comprometidos en un Nuevo Contexto Global. Buenos Aires, IIED – América Latina Publicaciones 2009. [http://www.iied-al.org.ar/Libro%20Salud%20para%20todos.pdf]. [ISBN: 978-987-22370-5-9]

Soors W, De Vos P, Criel B (2009) Sociale Zekerheid is geen 'vraatzuchtig monstertje'. De Standaard, 14 augustus.

De Vos P, De Ceukelaire W, Bonet M, Van der Stuyft P. Commentary: Cuba's health system: challenges ahead. Health Policy and Planning 2008;23:288-290.

De Vos P et al. Uses of first line emergency services in Cuba. Health Policy 2008; 85(1):94-104.

De Vos P, De Ceukelaire W, Bonet M, Van der Stuyft P. Cuba’s international cooperation in health: an overview. International Journal of Health Services 2007; 37(4):761-776.

Van der Stuyft P, De Vos P. The USA and “Cuban doctors working abroad”. Lancet 2007; 369:2160 (30th June).

De Vos P, Barroso I, Rodriguez A, Bonet M, Van der Stuyft P. The functioning of the Cuban home hospitalization programme: a descriptive analysis. BMC Health Services Research 2007, 7:76.

Barroso Utra IM, García Fariñas A, Rodríguez Salvá A, De Vos P, Bonet Gorbea M, Van Der Stuyft P. El ingreso en el hogar y su costo directo en Cuba. Rev Panam Salud Publica. 2007; 21(2/3):85-95.

De Vos P. Cuba's delayed transition needs (Letter). Lancet 2006; 368:1324 (14th October).

De Vos P, De Ceukelaire W and Van der Stuyft P. Colombia and Cuba: contrasting models in Latin-American health sector reform. Trop Med Int Health 2006; 11(10): 1604-1612.

De Vos P and Van der Stuyft P. Cuba's international cooperative efforts in health (Letter). BMJ 2006;333:603 (16 September).

De Vos, P. Cuba's international cooperation efforts in health. (e-mail letter) BMJ 2006; 333. 2nd of September. (bmj.bmjjournals.com/cgi/eletters/333/7566/464)

De Vos, P. Health Report on Cuba. "No One Left Abandoned": Cuba's National Health System Since the 1959 Revolution. International Journal of Health Servicies 2005; 35(1): 189-207.

De Vos, P., Murlá, P., Rodriguez, A., Bonet, M., Más, P., Van der Stuyft, P. Shifting the demand for emergency care in Cuba's health system. Social Science & Medicine 2005; (60)3: 609-616.

De Vos, P., Bonet, M., Van der Stuyft, P. Health and human rights in Cuba (LETTER). Lancet 2004; 364: 2177-2178.

De Vos, P., Dewitte, H., and Van der Stuyft, P. Unhealthy European Health Policy. International Journal of Health Services 2004; 34(2): 255–269.

De Vos, P. De Belder, B. Vandepitte, M., et al. Globalisering en gezondheid. Een alternatief voor commercialisering en privatisering. Etudes marxistes 58. EPO/MS, Antwerpen, 2002. 168p.

De Vos, P. De Belder, B. Vandepitte, M., et al. Globalisation et santé. Une alternative à la commercialisation et à la privatisation. Etudes marxistes 58. EPO/MS, Antwerpen, 2002. 168p.

De Vos P. Crise économique et soins de santé à Cuba. Lett RIAC 2000; juin: 24-26.

De Vos P. Economic crisis and health care in Cuba. INFI Newsl 2000; June: 24-26.

Van der Stuyft P & De Vos P. Nicaragua's debt burden: a permanent hurricane (LETTER). Lancet 1996; 352, 2024.

Van der Stuyft P, De Vos P & Hilderbrand K. USA ans shortage of food and medicine in Cuba(LETTER). Lancet 1997; 349, 363.

Criel B, De Vos P, Van Lerberghe W & Van der Stuyft P. Community financing or cost recovery: empowerment or social dumping?(EDITORIAL). Tropical Medicine and International Health 1997; 1, 281-282.

Porignon D, De Vos P, Hennart P Problématique du secteur santé au Zaïre. 1994. ULB Brussel en ITG Antwerpen.

De Vos P. The role of the general practitioner at the first line health services in Rivas, Nicaragua. Thesis Masters’ of Public Health 1992; ITM Antwerp.

Castillo L, Wesseling C, Aguilar H, Castillo C, De Vos P. Uso e impacto de los plaguicidas en tres países centroamericanos. Estudios Sociales Centroamericanos (Costa Rica) 1989; 49, 119-139.

Publicaties in Cubaanse medische tijdschriften

Álvares Pérez AG, Alegret Rodríguez M, Gonzálvez IPL, Leyva León Á, Rodríguez Salvá A, Bonet Gorbea M, et al. Diferenciales de salud y una aproximación mediante el empleo dell coeficiente de Gini y el índice de concentración en las provincias cubanas, 2002-2008. Rev Cubana Hig Epidemiol 2011;49(2):202-17.

Ferrer Ferrer L, Bonet Gorbea M, Alfonso Sagué K, Guerra Chang M, García Fariñas A, De Vos P. Evaluación del proceso de intervenciones comunitarias para la prevención y control de los factores de riesgo y enfermedades no transmisibles (2003-2005). Rev Cubana Hig Epidemiol 2011;49(1):33-46.

Jova-Morel R, Rodríguez-Salvá A, Piñera AD, Acosta SB, Lorenzo IS, De Vos P, et al. Modelos de atención a pacientes con enfermedades crónicas no transmisibles en Cuba y el mundo. MEDISAN 2011;15(11):1609-20.

Sosa I, Rodriguez A, Abreu I, Guerra M, Lefèvre P, De Vos P (2011)Percepción sobre el análisis de situación de salud en un Consejo Popular de Centro Habana. Rev Cubana Hig Epidemiol 49(3): 183-190.

Rodriguez A, Alvarez A, Sosa I, De Vos P, Bonet M, Van der Stuyft P (2010) Rev. Cubana Hig. Epidemiol. 48(2): 177-196.


Alvarez A, Fariñas A, Rodriguez A, Bonet M, De Vos P, Van der Stuyft P (2009) Los estudios organizacionales en el abordaje de los determinantes de salud. Rev. Cubana Hig. Epidemiología 47(1).

Álvarez-Pérez AG, García-Fariñas A, Rodríguez-Salvá A, Bonet-Gorbea M, De Vos P, Van der Stuyft P (2009) Algunas evidencias cualitativas acerca de la determinación de la salud en Cuba (1989 a 2000). [Electronic only] Revista Cubana de Higiene y Epidemiología. 47(1). [http://bvs.sld.cu/revistas/hie/vol47_1_09/hie02109.htm]

Álvarez-Pérez AG, García-Fariñas A, Rodríguez-Salvá A, Bonet-Gorbea M, De Vos P, Van der Stuyft P (2009) Los estudios organizacionales en el abordaje de los determinantes de la salud [Electronic only] Revista Cubana de Higiene y Epidemiología.47(1). [http://bvs.sld.cu/revistas/hie/vol47_1_09/hie06109.htm]

Van der Stuyft P, De Vos P (2008) La relación entre los niveles de atención constituye un determinante clave de la salud [electronic only]. Rev Cubana Salud Pública 34 (4) , 1-9 [http://bvs.sld.cu/revistas/spu/vol34_4_08/spu14408.htm]

García-Fariñas A, Rodríguez-Salvá A, Marine-Alonso M, De Vos P, Van der Stuyft P (2008) Gastos asumidos por la familia durante el ingreso en el hogar [electronic only]. Rev Cubana Salud Pública 34 [http://scieloprueba.sld.cu/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0864-34662008000200007&lng=es&nrm=iso].

Alvarez Pérez AG, García Fariñas A, Rodriguez Salvá A, Bonet Gorbea M, De Vos P, Van der Stuyft P (2008) La regionalización de los servicios de salud como una estrategía de reorganización sanitaria [electronic only]. Revista Cubana de Higiene y Epidemiología 46, 1-12 [http://bvs.sld.cu/revistas/hie/vol46_1_08/hie07108.htm].

García Fariñas A, Barroso Utra IM, Rodriguez Salvá A, De Vos P, Van der Stuyft P, Bonet Gorbea M (2008) Costos directos del ingreso en el hogar en Cuba [electronic only]. Revista Cubana de Salud Pública 34, 1-8 [http://scielo.sld.cu/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0864-34662008000100014&lng=es&nrm=iso].

García Fariñas A, Rodriguez Salvá A, De Vos P, Van der Stuyft P (2008) Ingreso en el hogar: empleo de medicamentos y sus efectos económicos [electronic only]. Revista Cubana de Farmacia 34, 1-8 [http://bvs.sld.cu/revistas/far/vol42_1_08/far09108.htm].

García Fariñas A, Rodriguez Salvá A, De Vos P, Jova Morel R, Bonet Gorbea M, García Roche R, Van der Stuyft P (2006) Costos del subsistema de urgencias en la atención primaria de salud en Cuba, 1999-2000 [electronic only]. Revista Cubana de Salud Pública 32, 1-6 [http://bvs.sld.cu/revistas/spu/vol32_1_06/spusu106.htm].

Rodriguez Salvá A, Díaz Socarrás AJ, Ibarra Sala AM, De Vos P, Mariné Alonso M, Van der Stuyft P, Bonet Gorbea M (2006) El trabajo en equipo en consultorios médicos compartidos: opción a desarrollar en la atención primaria [electronic only]. Revista Cubana de Higiene y Epidemiología 44 [http://scielo.sld.cu/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1561-30032006000100005&lng=es&nrm=iso&tlng=es

Publicatielijst - Europa - Internationaal - Vrede

De Vos P, Houben H. Is demondialisering het nieuwe grote linkse alternatief? Marxistische Studies 99, IMAST, Brussel, 2012.

Cottenier J, De Vos P. Welke strategie tegenover “de stille staatsgreep van BusinessEurope”? Marxistische Studies 98, IMAST, Brussel, 2012.

De Vos P. De Verenigde Socialistische Partij van Venezuela - PSUV. Marxistische Studies 88. IMAST, Brussel, 2009.

De Vos P. Le Parti Socialiste Unifié du Venezuela PSUV. Etudes Marxistes 88. IMAST, Bruxelles, 2009.

De Vos P. Venezuela en het socialisme van de 21e eeuw. Marxistische Studies 87. IMAST, Brussel, 2009, p 81-94.

De Vos P (2009) Le Venezuela et le socialisme du 21ième siècle. Etudes Marxistes 87. IMAST, Bruxelles, 2009.

De Vos, P. Venezuela : Anti-imperialisme en socialisme. Marxistische Studies 77. IMAST, Brussel, 2007. p.11-76.

De Vos, P. Venezuela : Anti-impérialisme et socialisme. Etudes Marxistes 77. INEM, Bruxelles, 2007. p.11-79.

De Vos, P. Les ONG, missionnaires de la nouvelle colonisation. Dans : Frédéric Delorca ed. Atlas alternatif. Le monde à l’heure de la globalisation impériale. Le Temps des Cerises, 2006. p.57-62.

De Vos, P. Multinationales et mouvment tiers-mondiste: partenaires ou adversaires? Un point de vue radical. Dans: Gotovich,J. & Morelli, A.(Eds) Les solidarités internationales. Histoire et perspectives; p.213-224. Collection La Noria. Editions Labor, Bruxelles, 2003.

Franssen, P., and De Vos, P. 11 September. Waarom de kapers vrij spel kregen. EPO, Antwerpen, 2002. 184p.

Franssen, P., and De Vos, P.Le 11 septembre. Pourquoi ils ont laissé faire les pirates de l'air. EPO, Anvers, 2002. 184p.

De Vos, P. De Belder, B. Vandepitte, M., et al. Globalisation et santé. Une alternative à la commercialisation et à la privatisation. Marxistische Studies 58. EPO/MS, Antwerpen, 2002. 168p.

De Vos, P. De Belder, B. Vandepitte, M., et al. Globalisering en gezondheid. Een alternatief voor commercialisering en privatisering. Etudes marxistes 58. EPO/MS, Antwerpen, 2002. 168p.

De Vos, P., Van Duppen, D., Vandepitte, M., and Merckx, F. NGO's. Missionarissen van de nieuwe kolonisatie. EPO, Antwerpen, 1994.

Tuesday 24 June 2008

Afghanistan: Nobele bedoelingen voor een foute oorlog

Nobele bedoelingen voor een foute oorlog

Waarom zou België in hemelsnaam soldaten naar Afghanistan moeten sturen? Het is niet alleen een dor land met vooral arme boeren, het ligt ook nog eens duizenden kilometer van hier.


Maar Afghanistan ligt wel in het centrum van Azië: heel strategisch tussen de Arabische wereld met zijn enorme petroleumvoorraden en de nieuw opkomende economieën van China en India. Door die strategische ligging was het land in het verleden geregeld het slagveld van oorlogen om de controle van het Aziatische vasteland. En ook niet onbelangrijk: er is een oliepijplijn gepland, waarmee de Verenigde Staten de bevoorrading van heel Zuid-Azië hopen te controleren. Het is dus echt geen toeval dat de VS in 2001 hier hun eerste grote oorlog in Azië sinds Vietnam lanceerden. Nu wist men ten tijde van Leopold II en zijn ‘beschavingswerk’ in Congo al dat je een oorlog ook moet weten te verkopen. Vooral met verheven doelen. Het staat nu eenmaal niet chique om te zeggen: wij sturen militairen om samen met de VS een strategische oorlog te voeren voor de controle over centraal Azië. En dus haalt ook minister De Crem verheven motieven van stal om deze oorlog in te kleden.

Voorwendsel 1: “De arme Afghanen helpen”
Dat het land arm is, is een feit. 53 % van de 32 miljoen Afghanen leeft onder de armoedegrens. Het gemiddeld inkomen bedraagt 1.490 dollar per jaar. Wat Afghanistan nodig heeft zijn scholen, wegen, fabrieken en ziekenhuizen. De uitbouw van een eigen nationale basisindustrie is hiervoor nodig. Het land beschikt over troeven: volgens de Geologische Dienst van de Verenigde Staten zou het land beschikken over een reserve van 1.000 km3 natuurlijk gas, 570 km3 petroleum en 210 km3 vloeibaar gas. En over grote voorraden goud, koper, kolen en ijzererts. Een nationale basisindustrie uitbouwen kost natuurlijk handenvol geld. Maar bommen gooien ook. Joseph Stiglitz, een voormalig hoofdeconomist van de Wereldbank en Nobelprijswinnaar berekende dat de oorlog in Afghanistan de Verenigde Staten 3,5 miljard dollar per maand kost1. Als de VS dit geld aan de bevolking zouden geven, zou dit het inkomen van elke Afghaan in een klap verdubbelen! Nu worden alleen de wapenfabrikanten slapend rijk van de oorlog. En wie betaalt hiervoor? Wij met zijn allen, vandaag al aan de pomp en morgen via onze belastingen.

Voorwendsel 2: “De vrouwenrechten beschermen”
De Nederlandse journalist Arnold Karskens vertelt dat in Nederland de militaire missie “verkocht” werd aan het grote publiek, met de belofte dat men meisjesscholen ging bouwen. Maar twee jaar later zijn er geen meisjesscholen gebouwd, maar werden wel dorpen gebombardeerd... met vrouwen en kinderen onder de slachtoffers. Het argument van de vrouwenrechten wordt dus op een perverse manier misbruikt om ons in een oorlogslogika mee te trekken. Volgens mensenrechtenorganisaties op het terrein is het aantal mishandelingen tegen vrouwen niet verminderd in vergelijking met de tijd van de taliban. Hogere ambtenaren die hun baan aan de NAVO te danken hebben, blijven de vrouwenrechten met voeten treden. Volgens Fawzia Kofi, een parlementslid dat dit jaar de Policharkhi gevangenis bezocht, worden veel vrouwen en meisjes er seksueel misbruikt.

Voorwendsel 3: “Je kan de taliban toch niet steunen”
Pardon? De taliban zijn gegroeid in de vijftien jaren van fundamentalistisch verzet tegen de inval van de Sovjet-Unie in Afghanistan (1979-1994). De CIA bezorgde hen wapenleveringen en trainingen. Het is bepaald niet de Belgische vredesbeweging die hen wapens geleverd heeft! En wie zorgt er voor dat de taliban vandaag opnieuw aan populariteit winnen? De legers van de VS en de NAVO, die veel meer burgerslachtoffers maken dan de taliban.

Voorwendsel 4: “Als wij wegtrekken, wordt het burgeroorlog”
Dat is natuurlijk een goedkope truc: een oorlog die bezig is goedpraten met het spookbeeld van een toekomstige oorlog. Niemand kan de toekomst voorspellen, maar de geschiedenis van Afghanistan zelf leert ons wel een en ander: tussen 1839 en 1919 was Afghanistan voortdurend in oorlog... tegen de Engelsen die het (tevergeefs) trachten te veroveren. Het land kende zijn langste stabiele periode tussen 1933 en 1973, toen het min of meer gerust gelaten werd. Tussen 1978 en 1992 vormde het land het slagveld van de geheime oorlog die de VS voerden tegen het communisme en de toenmalige Sovjet-Unie. Het was in die tijd dat Osama Bin Laden betaald en gevormd werd door de CIA. Daarna beschouwden de VS Afghanistan als hun wingewest. Sinds 2001 voeren de Verenigde Staten een oorlog tegen de taliban. Eén ding is dus zeker: het Westen heeft zeker geen vrede in Afghanistan gebracht, integendeel.

Voor meer info: lees het interview met Arnold Karskens op www.intal.be

1 The Times, February 23, 2008. “The three trillion dollar war. The cost of the Iraq and Afghanistan conflicts have grown to staggering proportions” door Joseph Stiglitz and Linda Bilmes


De F-16's mogen niet vertrekken

Tijdens de hoorzitting in de Kamer over de militaire missie van minister De Crem naar Afghanistan bracht de oppositie felle kritiek uit op de oorlogspolitiek van De Crem. De PVDA eist in een persverklaring dat de beslissing om F-16’s en 140 militairen te sturen wordt herroepen

Ex-Defensieminister André Flahaut (PS, meerderheid) herinnerde eraan dat België nooit afwezig is gebleven bij NAVO-missies. Een goede leerling in de NAVO-klas dus en dat wil Flahaut zo houden. Hij vraagt alleen dat de Belgische missie in Afghanistan regelmatig wordt geëvalueerd en dat strikte ‘rules of engagement’ (criteria voor gevechtsoperaties) worden vastgelegd. Flahaut wil een duidelijke exit-strategie voor de NAVO, “want we kunnen niet eeuwig in Afghanistan blijven”.
Dirk Van der Maelen (sp.a) wil dat de regeringsbeslissing om de missie in Afghanistan uit te breiden wordt herzien. Om drie redenen. Ten eerste moet België zich niet inschrijven in de Amerikaanse visie en strategie van de ‘war on terror’. In Zuid-Afghanistan “is vechten de boodschap”, weet Van der Maelen, “maar met een ‘war on terror’ proberen terroristen uit te schakelen, is contraproductief”. Ten tweede is deze oorlog niet te winnen, en brengt hij zelfs het voortbestaan van de NAVO in gevaar. Van der Maelen, een zelfverklaarde “heel koele NAVO-minnaar”: “Als men de NAVO wil behouden, moet men snel toegeven dat we fout zitten in Afghanistan.”
Wouter De Vriendt (Groen!) verzet zich tegen het sturen van Belgische F-16’s naar Afghanistan en tekende trouwens de petitie van de vredesbeweging. De Vriendt is extra kritisch sinds De Crem in Washington liet verstaan dat de Belgische F-16’s niet alleen de ISAF gaan ondersteunen - de NAVO-missie die met VN-mandaat vooral aan wederopbouw (?) zou doen – maar ook de Amerikaanse Operation Enduring Freedom. Die komt volgens De Vriendt neer op een “wetteloze oorlog”, waarbij onder andere Nederlandse F-16’s al veel onschuldige slachtoffers maakten. “Zullen binnenkort ook Belgische piloten zorgen voor onschuldige burgerslachtoffers?”, vraagt hij zich af.
Peter Mertens, voorzitter van de PVDA, sprak zich vorige week uit in een persmededeling: “In plaats van het debat te beperken tot de middelen, de duur, de kostprijs, de opdracht en de regels van de Belgische militaire interventie, moeten we de geopolitieke belangen die spelen in het Afghaans conflict voor ogen houden. Aan de ene kant van het land heb je de Arabische olievelden, en aan de andere kant liggen China en India. België moet een zero-rule-of-engagement hebben. Dat wil zeggen, niet tussenkomen in deze vuile oorlog van het Witte Huis en de NAVO. In plaats van te palaveren over een exit-strategie, moet er eerst worden gezorgd dat er geen nieuwe troepen worden uitgestuurd. De PVDA eist dat de regeringsbeslissing om 4 F-16’s en 140 extra militairen te sturen, wordt herroepen. Dat is ook waarvoor de petitie van de Belgische vredesbeweging oproept. De PVDA wil verder dat de huidige militaire aanwezigheid van België en de NAVO in Afghanistan wordt stopgezet en dat de enorme kosten van deze operatie naar ontwikkeling gaan, en niet naar oorlog.”

“Voor je het weet maak je deel uit van die oorlog”

Met de beslissing van minister De Crem zet België een gevaarlijke stap. Die stelling verdedigde in de kamercommissie de Nederlandse verslaggever Arnold Karskens.

De Belgische krant De Standaard stuurde redactrice Corry Hancké en fotografe Monica Monté twee weken embedded mee met de Nederlandse troepen in Afghanistan. Embedded wil zeggen dat je als journalist werkt onder de vleugels van het leger. Tijdens interviews voor radio en tv en in De Standaard brachten ze steevast als boodschap: het uitsturen van de F16’s houdt geen gevaren in voor de Belgische piloten en “men heeft ons verteld dat vliegtuigen voornamelijk laag boven de hoofden van de taliban vliegen om ze bang te maken. Slechts als dat niet lukt, laten ze enkele bommen vallen”.
De Nederlandse verslaggever Arnold Karskens weigert embedding in het leger, omdat “een journalist altijd kritisch moet blijven en niet zoals mijn embedded collega’s doen: vertellen hoe leuk de militairen het hebben, hoe lekker het eten is en of de post op tijd komt. Het is een gemakzuchtige oplossing én het is financieel voordelig, want het kost de journalisten helemaal niets. Embedded journalisten hebben doorgaans weinig ervaring en geloven al de oorlogspropaganda meestal wel.”
Karskens volgt de Nederlandse interventie in Afghanistan al enkele jaren op de voet, vooral op het terrein in Afghanistan zelf. De getuigenis van Karskens in de Kamer luidde helemaal anders dan die van het duo van De Standaard. Karskens: “België zet een heel gevaarlijke stap. Je vertrekt met vier F-16’s. Die zullen uiteindelijk toch gebruikt worden wanneer er bommenwerpers nodig zijn. Voor je het weet maak je deel uit van die oorlog... dan ga je bommen werpen en wordt je zelf beschoten.”
We mogen ons dus verwachten aan berichten over burgerslachtoffers veroorzaakt door Belgische piloten. Zonder dat we het beseffen dreigen we langzaam maar zeker via de NAVO-missie terecht te komen in de VS-operatie Enduring Freedom, een operatie die al 7 jaar aansleept. Een Amerikaanse generaal rekende voor dat, om de situatie onder controle te krijgen, er 400.000 grondtroepen nodig zijn. Een andere manier om te zeggen dat deze oorlog niet te winnen valt en dat we het einde nog lang niet zien. Bovendien is er het gevaar van escalatie: aan de grens met Pakistan lopen de spanningen op.

Oproep vredesbeweging: Geen F-16’s naar Afghanistan.
Een coalitie van vredesorganisaties lanceerde een petitie om de zending van de gevechtsvliegtuigen tegen te houden. Elke handtekening telt, dus ook de jouwe!Je kan de petitie online tekenen op www.11.be of bestellen bij Intal, Hachtsesteenweg 53, 1210 Brussel, tel 02.219.23.50 of info@intal.beDaar kan je ook terecht als je deze zomer mee actie wil voeren tegen de F-16’s.Deze petitie is een initiatief van 11.11.11 – koepel van de Vlaamse Noord-Zuidbeweging, Intal, Oxfam Solidariteit, Pax Christi Vlaanderen, StopUSA, UCOS, Vrede vzw, Vredesactie

Forum
De toekomst van het Midden-Oosten

23 et 24 augustus 2008
Palestina, Libanon, Israël, Irak, Syrië, Iran, Afghanistan... Al die landen komen dagelijks in het nieuws. Waarom is het Midden-Oosten zo explosief? Is een duurzame vrede mogelijk? Wat zijn plannen van het Verenigde Staten voor deze regio? Welke rol speelt Europa? Wat was en is de situatie van het verzet tijdens de kolonisatie en tijdens de buitenlandse overheersing? Welke politieke dimensies heeft de islam? Dat soort vragen komen aan bod in zeven conferenties en debatten.
Programma
23 augustus
9 – 10.30 uur: Inleiding over het Grote Midden Oosten Pol De Vos (StopUSA) en Mohamed Hassan (Midden-Oostenspecialist) geven een algemene inleiding over het Midden-Oosten op basis van de tegengestelde belangen van de wereldmachten in deze streek met zijn enorme bodemrijkdommen.
11 – 12.30 uur: Koloniale geschiedenis van het Midden-Oosten Marie Debs, lid van het politiek bureau van de Communistische Partij van Libanon, geeft een uiteenzetting over de grote lijnen van de geschiedenis van het Midden-Oosten van 1458 tot vandaag
11 – 12.30 uur: Zestig jaar Israël Schrijver Lucas Catherine beschrijft de ware aard van de joodse staat.
15 – 16.30 uur: Europa en de NAVO in het Midden-OostenLudo De Brabander (Vrede vzw) analyseert de politieke en economische banden tussen Europa en het Midden-Oosten. Volgt Europa een onafhankelijke koers of speelt ze de Amerikaanse kaart?
17 – 18.30 uur: De huidige situatie in Libanon, oorsprong en perspectievenMarie Debs zet uiteen dat de machtsdeling tussen christenen en moslims de voedingsbodem is voor alle burgeroorlogen.
24 augustus
9 – 10.30 uur : Over ‘goede’ en ‘slechte’ moslims... De islam krijgt in het Westen zelden een goede pers. Mohamed Hassan gidst ons door de verschillende stromingen in de “politieke islam”.
11 – 12.30 uur: Iran tegenover de Verenigde StatenVormt Iran echt een bedreiging voor de wereld? Wat voor een regime heeft dat land precies? Marc Botenga, doctorandus, en Pol De Vos (StopUSA) formuleren een antwoord.
14 – 15.30 uur: Besluiten in een rondetafel
Het Forum over het Midden-Oosten vindt plaats in het kader van de Marxistische Zomeruniversiteit in samenwerking met StopUSA.
23 en 24 augustus, Internaat Berlaymont, 10 D, Drève d’Argenteuil, 1410 Waterloo
Inschrijving en informatie : www.marx.be • e-mail imast@marx.be • Tel: 02- 50.40.144

Wednesday 4 June 2008

“We mogen Obama niet laten demoniseren”

Naar aanleiding van het recente internationaal seminarie van de communistische beweging had Pol De Vos een interview met Mick Kelly van de ‘Freedom Road Socialist Organisation’ (FRSO). De communisten van FRSO hebben hun thuisbasis in Chicago en Minnesota, de staat waar de Republikeinen in september hun conventie houden.

Wat is jullie houding in de verkiezingsstrijd?
Vandaag is het essentieel dat de Republikeinse kandidaat McCain wordt verslagen. We roepen iedereen op om tegen McCain te stemmen. Omdat die nog een grotere hardliner is dan Bush, en nog meer de weg van de oorlog en het extreem liberale gedachtengoed opgaat. We zeggen dus ‘stem tegen McCain’ en niet ‘stem voor Obama’.

Waarom niet?
Ook Obama is een kandidaat van de gevestigde orde. Hij zal de oorlog in Irak nog gedurende heel wat jaren verder zetten. Wat de economische crisis betreft, zal hij de gewone Amerikaan de buiksriem laten aanhalen. Dus hoe dan ook, hoewel McCain vele malen erger zal zijn, is het programma Obama kwalitatief niet echt verschillend.We roepen de mensen niet op om thuis te blijven, in tegendeel. Onthouding is niet oké. Want de uitslag van deze verkiezingen zal een belangrijke invloed hebben op de politieke en economische situatie in de VS en in de hele wereld. We mogen niet doen alsof dit onbelangrijk is…

Wat zijn de sterke punten van Barak Obama?
Obama trekt heel wat nieuwe stemmers aan. Veel mensen zullen nu voor het eerst naar de stembus gaan. Meer mensen die zich bij de politiek betrokken voelen, dat is een goede zaak voor de progressieven. Daarnaast probeert rechts Obama te demoniseren omdat hij zwart is. “Osama Baraka” wordt hij genoemd. Ons uitspreken tegen deze demonisering is zeer belangrijk. Bovendien is Hillary Clinton wat opstelling en programma betreft, heel wat rechtser dan Obama. Ze heeft bijvoorbeeld niet geaarzeld om racistische oproepen te doen om het van Obama te winnen. Dat is onaanvaardbaar. In dat opzicht is deze verkiezing een soort van referendum rond de kleur van de huid in de VS. Je mag er trouwens zeker van zijn dat, naarmate de verkiezingen van november naderen, het racisme nog sterk op de voorgrond zal treden.

Hoe neemt FRSO deel aan de verkiezingen?
We zijn vooral actief in vakbonden, in wijkorganisaties en in organisaties die de rechten van immigranten verdedigen. In al die bewegingen zijn we zeer actief in een brede beweging tegen de verkiezing van McCain.De republikeinse conventie van 1 september heeft plaats in St.Paul, Mineapolis. Dat is toevallig een van de regio’s waar we als FRSO het sterkst staan. Er is al een hele tijd een nationaal coördinerend comité actief om breed te mobiliseren tegen de kandidatuur van McCain op die conventie zelf. We zijn daar een belangrijke organiserende factor in. Er zullen tienduizenden mensen – vooral vanuit de hoek van de antioorlogsorganisaties – protesteren tegen de oorlogspolitiek die McCain verdedigt.Maar ook op de conventie waar Obama zal aangeduid worden als Democratisch presidentskandidaat zal tegen de oorlog geprotesteerd worden. Ook hij moet weten dat de Amerikaanse bevolking het einde wil van die oorlog in Irak.

Nog iets aan toe te voegen?
Euh… We mogen niet naïef zijn. McCain maakt echt wel een kans om deze verkiezingen te winnen. Dan worden het zware tijden. Maar ook als Obama wint, zal de situatie complex zijn. De zwarte gemeenschap is door de band heel wat progressiever als groep dan de witte Amerikanen.Als Obama erin slaagt om die zwarte gemeenschap een stem te geven, al is dat maar een eerste schuchtere stukje, dan is dat een historisch gegeven…

http://www.frso.org/