Na 61 jaar ononderbroken macht van de Coloradopartij, komt in Paraguay een 'ex-bisschop van de armen' aan de macht. Een ware politieke aardverschuiving.
Paraguay is zowat twaalf keer België en telt zes miljoen inwoners. Het is het tweede armste land van Latijns-Amerika. De sociale ongelijkheden zijn er erg groot. Enorme landerijen zijn er in handen van een kleine elite. Miljoenen arme boeren hebben geen grond. Al kort na de tweede wereldoorlog kwam de 'Coloradopartij' aan de macht en zwaait er sindsdien de plak. Al die tijd werden de belangen van de grootgrondbezitters en stedelijke elite zorgvuldig behartigd, met verkiezingen maar ook met 35 jaar onafgebroken harde dictatuur door Alfredo Stroessner (1954-1989). Op zondag 20 april moest de kandidaat van de elites echter de duimen leggen tegen ex-bisschop Fernando Lugo. Een van zijn eerste beleidspunten zal een integrale landhervorming zijn, heeft hij aangekondigd. Onmiddellijk na zijn verkiezing nam Lugo contact op met de Venezolaanse president Chavez om elkaar “zo snel mogelijk” te ontmoeten. Hij heeft ook met Chavez afgesproken om de Latijns-Amerikaanse Unie (Unasur) mee te helpen stimuleren. Lugo wil immers naar eigen zeggen aansluiten bij "dat progressieve, geintegreerde en verenigde Latijns-Amerika". Daarmee volgt hij de weg van Chavez in Venezuela, Morales in Bolivia, en straks ook Correa in Ecuador.
Bisschop wordt volksleider
“Paraguay zal vanaf nu niet enkel meer gekend zijn om zijn corruptie en zijn armoede. Het moet gedaan zijn met cliëntelisme en omkoping” verklaarde Lugo. Volksbewegingen als Tekojoja ('gelijkheid' in het guaraní, de lokale taal), Paraguay Posible en andere organisaties van inheemse volkeren en landloze boeren, waren een belangrijk steunpunt voor Fernando Lugo. Lugo stond in Paraguay al langer bekend als 'bisschop van de armen'. Eind 2006 besloot hij zijn ambt van bisschop neer te leggen om zich in de politiek te kunnen storten. Het Vatikaan weigerde zijn ontslag, maar Lugo antwoordde dat hij “in eer en geweten” voor de politiek had gekozen. Collega-bisschop Zacarías Ortis steunde hem: “De gelovigen zullen het begrijpen. De armen zullen massaal voor hem stemmen”. En die bisschoppelijke voorzienigheid bleek te kloppen: Lugo won met zijn “Alliantie voor de Verandering”, en had met bijna 41 % van de stemmen 10 % voorsprong op de kandidaat van de traditionele Coloradopartij.
Monday, 28 April 2008
Tuesday, 22 April 2008
Communist zijn in het Venezuela van Chávez
De Communistische Partij van Venezuela (PCV) steunt de aangekondigde nationalisatie van de metaalindustrie. We vroeger aan Oscar Figuera welke rol de communisten spelen in de revolutie van Chávez.
Oscar Figuera is sinds 12 jaar de Algemeen Secretaris van de PCV en verantwoordelijk voor de partijwerking onder de arbeiders. “Ik kom zelf uit de arbeidersbeweging”, legt hij uit, “daar voel ik mij als een vis in het water”. De Venezolaanse communisten steunen de Venezolaanse revolutie voluit. En werken voornamelijk aan een sterkere arbeidersbeweging. Vooral in de petroleumsector en in de petrochemische sector zijn de resultaten bemoedigend.
Waarom werkt de PCV prioritair aan een sterkere arbeidersbeweging?
Oscar Figuera. Dat werk onder de arbeiders is essentieel. Want er zijn heel wat discussies onder diegenen die de Bolivariaanse revolutie steunen. Naast de radicale basis bij de arbeiders en in de volkswijken, is er – vooral binnen de overheidadministratie – een rechterzijde die de multinationals niet te hard wil aanpakken en de veranderingen afremt. We moeten verhinderen dat die rechtse krachten het beleid gaan bepalen.
Kan je daar een voorbeeld van geven?
Oscar Figuera. De laatste weken was vooral het metaalbedrijf SIDOR in het nieuws. Dit is het grootste staalbedrijf van het land. Tot in 1997 was SIDOR een openbaar bedrijf met 11.000 vaste werkkrachten. Na de overname in 1997 door “Ternium”, een Argentijnse multinational, is het aantal personeelsleden sterk verminderd. Vele duizenden werden gedwongen onder slechtere voorwaarden in onderaanneming te werken. De arbeiders zijn daar niet over te spreken en eisen al een hele tijd de hernationalisatie van het bedrijf.”
Wat is de houding van de regering?
Oscar Figuera. De vakbond kwam in maart stevig in botsing met onze minister van arbeid, José Rivero. Die wilde het voorstel van de multinational via een referendum doorduwen tot grote woede van de vakbonden. Ze beschuldigden hem ervan zijn rol van bemiddelaar te hebben opgegeven en openlijk aan de kant van de multinational te zijn gaan staan. De PCV was in de voorbije maanden de enige partij van betekenis die de arbeiders consequent steunde.”
En welke houding nam de PSUV aan, de partij van Chávez?
Oscar Figuera. Dat is een probleem. Die partij is nog volop in ontwikkeling. Binnen die structuren zijn heel verschillende visies. Sommige leden van de PSUV in SIDOR kwamen stevig in botsing met de meerderheid van de arbeiders. Er is toen geduwd en getrokken. De arbeiders vroegen tijdens een televisieprogramma aan president Chavez om zelf rechtstreeks tussen te komen.
Hoe heeft de PCV zich in het conflict opgesteld?
Oscar Figuera. Er was een belangrijk intern probleem ontstaan in het bedrijf. Een groeiend aantal arbeiders voelde zich echt in de steek gelaten door de regering. Wij van onze kant hebben er steeds op gehamerd dat het belangrijkste probleem de winsthonger van de multinationals was en niet de regering. Tegelijk hebben we consequent de hernationalisatie van het bedrijf verdedigd, en daar rond de arbeiders georganiseerd. Vorige week heeft Hugo Chávez dan de nationalisatie van het bedrijf aangekondigd.
Noot: Op 16 april werd José Riveiro afgezet als minister van arbeid en vervangen door Roberto Hernández, tot nu vice-president van het parlement en veteraan van de PCV, die vorig jaar besliste om toe te treden tot de PSUV, de partij van Chávez.
Oscar Figuera is sinds 12 jaar de Algemeen Secretaris van de PCV en verantwoordelijk voor de partijwerking onder de arbeiders. “Ik kom zelf uit de arbeidersbeweging”, legt hij uit, “daar voel ik mij als een vis in het water”. De Venezolaanse communisten steunen de Venezolaanse revolutie voluit. En werken voornamelijk aan een sterkere arbeidersbeweging. Vooral in de petroleumsector en in de petrochemische sector zijn de resultaten bemoedigend.
Waarom werkt de PCV prioritair aan een sterkere arbeidersbeweging?
Oscar Figuera. Dat werk onder de arbeiders is essentieel. Want er zijn heel wat discussies onder diegenen die de Bolivariaanse revolutie steunen. Naast de radicale basis bij de arbeiders en in de volkswijken, is er – vooral binnen de overheidadministratie – een rechterzijde die de multinationals niet te hard wil aanpakken en de veranderingen afremt. We moeten verhinderen dat die rechtse krachten het beleid gaan bepalen.
Kan je daar een voorbeeld van geven?
Oscar Figuera. De laatste weken was vooral het metaalbedrijf SIDOR in het nieuws. Dit is het grootste staalbedrijf van het land. Tot in 1997 was SIDOR een openbaar bedrijf met 11.000 vaste werkkrachten. Na de overname in 1997 door “Ternium”, een Argentijnse multinational, is het aantal personeelsleden sterk verminderd. Vele duizenden werden gedwongen onder slechtere voorwaarden in onderaanneming te werken. De arbeiders zijn daar niet over te spreken en eisen al een hele tijd de hernationalisatie van het bedrijf.”
Wat is de houding van de regering?
Oscar Figuera. De vakbond kwam in maart stevig in botsing met onze minister van arbeid, José Rivero. Die wilde het voorstel van de multinational via een referendum doorduwen tot grote woede van de vakbonden. Ze beschuldigden hem ervan zijn rol van bemiddelaar te hebben opgegeven en openlijk aan de kant van de multinational te zijn gaan staan. De PCV was in de voorbije maanden de enige partij van betekenis die de arbeiders consequent steunde.”
En welke houding nam de PSUV aan, de partij van Chávez?
Oscar Figuera. Dat is een probleem. Die partij is nog volop in ontwikkeling. Binnen die structuren zijn heel verschillende visies. Sommige leden van de PSUV in SIDOR kwamen stevig in botsing met de meerderheid van de arbeiders. Er is toen geduwd en getrokken. De arbeiders vroegen tijdens een televisieprogramma aan president Chavez om zelf rechtstreeks tussen te komen.
Hoe heeft de PCV zich in het conflict opgesteld?
Oscar Figuera. Er was een belangrijk intern probleem ontstaan in het bedrijf. Een groeiend aantal arbeiders voelde zich echt in de steek gelaten door de regering. Wij van onze kant hebben er steeds op gehamerd dat het belangrijkste probleem de winsthonger van de multinationals was en niet de regering. Tegelijk hebben we consequent de hernationalisatie van het bedrijf verdedigd, en daar rond de arbeiders georganiseerd. Vorige week heeft Hugo Chávez dan de nationalisatie van het bedrijf aangekondigd.
Noot: Op 16 april werd José Riveiro afgezet als minister van arbeid en vervangen door Roberto Hernández, tot nu vice-president van het parlement en veteraan van de PCV, die vorig jaar besliste om toe te treden tot de PSUV, de partij van Chávez.
Subscribe to:
Posts (Atom)
