"Mijn doel is vrijheid. Freedom!", zei Bush in de toespraak bij het begin van zijn tweede ambtstermijn. "We zullen elke leider en elke natie voortdurend voor de morele keuze stellen tussen onderdrukking, die altijd verkeerd is, en vrijheid, die eeuwig juist is". Na de massavernietigingswapens en het internationale terrorisme wordt "vrijheid" het nieuwe voorwendsel voor Amerikaanse interventies in de hele wereld. Bush komt op 22 februari in Brussel steun vragen voor deze plannen.
Zal de regering-G.W. Bush II een andere buitenlandse politiek voeren dan die van G.W. Bush I, nu de massavernietigingswapens en het internationale terrorisme al te leugenachtige voorwendsels zijn gebleken? Of kiest ze alleen voor een ander woordgebruik?
"We kunnen het bestaan van permanente tirannie niet aanvaarden", zei Bush in zijn inhuldigingstoespraak. "Het uiteindelijke doel is: de tirannie uit de wereld te bannen". Ander vijandbeeld dus. Maar ook nu geeft Bush zichzelf het goddelijke recht om overal en op elk moment tussenbeide te komen. Ook al kost dat meer dan honderdduizend doden, zoals in Irak. De Britse Guardian titelde na de toespraak van Bush: "Vuurwerk in Washington, wanhoop over de hele wereld".
De strijd tegen het terrorisme leverde na 11 september het voorwendsel voor de extreemrechtse krachten in de VS om al lang voorbereide plannen eindelijk te beginnen uitvoeren. Dick Cheney, die al minister van Defensie was onder vader Bush, liet in 1992 een rapport opstellen: de Defense Planning Guidance. Hij schreef daarin: "Ons eerste doel is voorkomen dat er een nieuwe rivaal de kop opsteekt. Dit vereist dat wij alles in het werk stellen om te verhinderen dat een vijandige mogendheid een regio overheerst van waaruit ze een globale invloed kan uitoefenen. Het gaat om regio's als West-Europa, Oost-Azië, het grondgebied van de vroegere Sovjet-Unie en Zuid-West-Azië. (...)". In september 2000 bevestigde de groep rond Cheney deze visie in Amerika's defensie heropbouwen. Strategie, strijdkrachten en middelen voor een nieuwe eeuw: "Het is de taak van het leger te voorkomen dat er een nieuwe rivaliserende grootmacht ontstaat en de sleutelgebieden van Europa, Oost-Azië en het Midden-Oosten te beschermen." Drie mogendheden kunnen de alleenheerschappij van de VS bedreigen: China, Rusland en India. Het rapport voert aan dat de VS niet kunnen wachten tot die landen een "echte dreiging" vormen. Het verdedigt de preventieve oorlog om een mogelijke rivaal de pas af te snijden.
Van Bagdad tot Beijing
De oorlogen tegen Irak, Joegoslavië en Afghanistan hadden onder meer tot doel Amerikaanse basissen te installeren. Ook vandaag blijft de strategische inzet: het Amerikaans leger in de hele wereld ontplooien. Dat blijkt zowel uit het recente CIA-rapport Project 2020, als uit de nieuwe lijst van "tirannieën". Project 2020 voorspelt dat de Verenigde Staten over dik 15 jaar zwaar aan invloed zullen hebben ingeboet. Nieuwe economieën - in de eerste plaats China - zullen steeds meer op de voorgrond treden. De onderzoekers verwachten een scherpere concurrentie voor natuurlijke hulpbronnen en ook grote olietekorten behoren tot de mogelijkheden.
De CIA raadt de VS-politici aan "de Aziatische staten regionale veiligheid en orde aan te bieden die het aanbod van China kunnen beconcurreren of overtreffen." Zoniet "is de kans groot dat deze landen op de kar van Beijing zullen springen." Regionale veiligheid en orde aanbieden betekent: Amerikaanse militaire basissen oprichten.
De VS zijn ook erg ongerust over de verkoop van moderne wapens aan China door Rusland. Ze zien met argwaan hoe Rusland goede relaties in Azië opbouwt, ondermeer met China. Ze proberen ook met alle middelen te verhinderen dat Europa zijn wapenembargo tegen China opheft en samenwerkt in hoogtechnologische projecten zoals het satelliet-navigatiesysteem Galileo, de concurrent van de Amerikaanse GPS. Volgens de Londense krant The Business hebben de VS al gedreigd het Europese Galileosysteem neer te halen indien het wordt gebruikt door een vijandige mogendheid als China.1
Crisis en globale oorlog
Het Midden-Oosten blijft de prioriteit. Bush denkt er niet aan zijn troepen uit Irak terug te trekken. En Iran is het volgende doelwit. Maar zo eenvoudig wordt het niet.
In Irak botsen de VS op een echte volksopstand. De Amerikaanse coalitie brokkelt af. Het tijdschrift Foreign Affairs schrijft: "Irak gaat onze krachten te boven, we hebben onze grens bereikt." In Afghanistan controleert de Navo vandaag wel een enkele steden, maar de rest van het land blijft onder controle van het anti-Amerikaans verzet.
In 2003 sprak Bush dreigende taal tegenover de Democratische Republiek Congo (RDC) en tegen Cuba. Vandaag moet hij vaststellen dat hij die bedreigingen in een nabije toekomst onmogelijk kan hardmaken.
In Latijns-Amerika evolueren de zaken al evenmin zoals Washington had gewild. Het Plan Colombia tegen de guerrilla van dat land stoot op algemeen verzet en de CIA slaagt er in Venezuela maar niet in president Chavez omver te werpen. Verscheidene Zuid-Amerikaanse landen hebben democratische en nationalistische leiders verkozen zoals Lula in Brazilië, Duarte in Paraguay en Kirschen in Argentinië. En al die landen halen hun banden met Cuba aan
De Verenigde Staten beseffen dat ze strategisch zwak staan als het erop aan komt grote aantallen soldaten naar het slagveld te sturen en ze missen de politieke en militaire steun van Europa die ze nodig hebben om de wereld aan hun orde te onderwerpen. Daarom komt Bush naar Brussel.
De vredesbeweging mobiliseert dan ook terecht om te verhinderen dat Bush deze steun krijgt. Ze wil dat Europa geen enkele steun verleent aan de bezetting van Irak. Het verzet van het Irakese volk is belangrijk, niet alleen voor de Irakezen zelf, maar voor de hele regio, en zelfs voor de rest van de wereld. Indien de VS zich vastrijden in Irak zoals ze dat deden in Vietnam, worden hun oorlogsplannen sterk gedwarsboomd.
Europa mag ook geen steun verlenen aan de strijd van de VS-regering tegen de zogenaamde tirannieën. Deze krijgen die stempel alleen wegens hun verzet tegen de Amerikaanse oorlogsplannen.
Dat degenen die landen als Iran en Noord-Korea willen verbieden kernwapens te bezitten, zich eerst verbinden tot een algemene ontmanteling van alle kernwapens in de hele wereld. En dat onder controle van de VN en te beginnen met de landen die er verreweg het meeste bezitten. De Amerikaanse en Navo-troepen moeten weg uit de Balkan, Afghanistan en Irak. De deelname aan Navo-missies ten dienste van de VS moet stoppen en de akkoorden die deze deelname opleggen moeten opgezegd worden. De Amerikaanse basissen moeten weg uit Europa en Europa mag geen inmenging dulden in zijn relaties met China en andere door de VS bedreigde landen. De betrekkingen met Cuba moeten volledig hersteld worden.
1 The Business, 24/10/2004
Wednesday, 16 February 2005
Wednesday, 2 February 2005
Bush op bezoek bij de Navo op 21 en 22 februari - Moet België lid blijven van de Navo?
De Verenigde Staten sturen er al jaren op aan dat niet alleen zijzelf, maar ook de Navo-bondgenoten overal ter wereld oorlog kunnen voeren. Ook België moet daarom zijn leger drastisch hervormen. "België is en blijft een loyale partner binnen de Atlantische Alliantie", schreef de minister van Defensie al in december 2003.1 Een verontrustend voorproefje van wat we zullen te horen krijgen als Bush half februari het Navo-hoofdkwartier in Brussel bezoekt.
De Navo-top in Praag van november 2002 heeft de knoop definitief doorgehakt: we gaan naar "een uitgebreide Alliantie, met meer en nieuwe capaciteiten, met verhoogde inzetbaarheid - ook en misschien zelfs vooral - buiten het Europese continent".2 Het gaat hier dus niet langer om het eigen grondgebied te verdedigen maar wel om buiten de Europese Unie op te treden.
De Navo-landen hebben samen ongeveer 5,7 miljoen soldaten onder de wapens. In 2003 gaven ze samen 457 miljard euro uit aan defensie, bijna 12procent meer dan in 2000. Dat is 500 euro voor elke inwoner van de Navo-landen.3 Uiteraard nemen de VS het grootste deel voor hun rekening: 295 miljard euro, 20 procent méér dan in 2000. Intussen is dit bedrag nog sterk gestegen, onder andere door de oorlog in Irak. De gezamenlijke uitgaven van de Europese landen blijven status quo, ze worden alleen geïndexeerd. Zij besteedden vorig jaar dik 154 miljard euro aan defensie. België stond de voorbije jaren op de rem. Met bijna 3,5 miljard euro (140 miljard frank) geeft ons land nu minder aan defensie dan het geïndexeerde bedrag van 2000.4
Het grootste deel van de defensie-uitgaven van de Navo gebeurt op niveau van de individuele lidstaten. Daar bovenop beheert de Alliantie een eigen budget: België betaalt een gemiddelde van ongeveer 60 miljoen euro per jaar (2,4 miljard frank). 5
Méér geld voor wapentuig
De voorbije jaren heeft de Navo herhaaldelijk de Belgische defensiepolitiek bekritiseerd. De militairen zijn te oud en de modernisering van het militair materieel gaat niet snel genoeg vooruit. De Navo dringt erop aan dat België een inhaalbeweging maakt, en stelt al lang dat de Belgische defensiebegroting de komende zes jaar met 3,5 procent moet stijgen.6
Ook de Europese Unie bouwt aan een eigen interventieleger. 60.000 man moeten klaar staan voor interventies in Oost-Europa en de Balkan, het Midden-Oosten en Centraal-Afrika.7 Onvermijdelijk zullen al die plannen de militaire budgetten omhoog drijven.
Vanaf 2005 plant de Belgische regering een verhoging van het militair budget met 0,5 procent (plus gemiddeld 2 procent indexaanpassing) per jaar.8 Vraag is of de VS en de andere Navo-partners daar genoegen mee zullen nemen. Defensieminster Flahaut beseft dat er een probleem is: "Het strategisch moderniseringsplan loopt tot 2015. Er blijven dus nog 12 jaar om de beoogde doelstellingen te verwezenlijken en de nodige bijsturingen uit te voeren." 9
België zal zijn beloftes aan de Navo om de defensie-uitgaven te doen stijgen, niet eeuwig voor zich uit kunnen schuiven. De druk van de Alliantie zal toenemen. De VS willen hun bondgenoten meesleuren in hun wereldwijde oorlogen. Het Belgische lidmaatschap van de Navo sleurt ons land ook mee in een militarisering, een verhoogd budget voor militaire uitgaven en grotere afhankelijkheid van de Verenigde Staten.
Het atoomgevaar
Daar bovenop komt de nucleaire uitbouw. In maart 2000 zei eerste minister Verhofstadt in de Senaat dat België "het nieuw strategisch concept van de Navo mee heeft goedgekeurd. In die strategie is er ook plaats voor nucleaire ontrading."10
Bush is volop bezig met het ontwikkelen van een nieuwe generatie kernwapens 'voor onmiddellijk gebruik' op het slagveld.11 Gaan we ook daarin meestappen?
De vredesorganisaties, de jongerenorganisaties en de vakbonden hebben werk voor de boeg. We zullen tegendruk moeten bieden. Want de keuze zal scherp worden: meer geld voor wapentuig en militaire interventies of voor sociale uitgaven, onderwijs en gezondheidszorg?
België kan alleen maar een andere koers varen, als het uit de Navo stapt. Dan kunnen we de uitgaven voor het leger beperken want een leger moet defensief zijn en zich niet over de hele wereld in militaire avonturen storten. Dan kunnen de kernbommen onverwijld uit de militaire basis in Kleine Brogel vertrekken. Dan verdwijnt de druk voor rechtstreekse of onrechtstreekse deelname aan de oorlog in Irak.
1 Ministerie van landsverdediging. Stuurplan van Defensie. 3 december 2003 ·2 Ministerie van landsverdediging. Stuurplan van Defensie. 3 december 2003 · 3 NATO handboek 2001 (www.nato.int/docu/handbook/2001) · 4 www.nato.int/docu/pr/2003/table1.pdf tot table6.pdf · 5 Ghesquiere Nato Budget System. Tesource Policy Unit, Nato HQ, 12 februari 2003 · 6 Beknopt Verslag Senaat, 18 juni 1998 · 7 Prioriteitennota. Het Belgische voorzitterschap van de Europese Unie, 2 mei 2001 · 8 Verslag Commissie van Landsverdediging. 5 februari 2004. Debat over het Stuurplan van Defensie. Doc 51 0573/002 · 9 Beknopt Verslag Senaat, 18 januari 2002 · 10 Beknopt Verslag Senaat, 23 maart 2000 · 11 Nuclear Posture Review, 8 januari 2002, www.globalsecurity.org/wmd/library/policy/dod/npr.htm
BUSH not welcome
Op 22 februari komt Bush naar Brussel. Hij bezoekt de Europese Unie en de Navo. Vredes-, milieu- en mensenrechtengroepen kondigen protesten aan tegen het misdadige beleid van de Amerikaanse president.
Voor een overzicht van alle acties :
www.stopusa.be
www.bushwanted.org
www.chengetheworld.org
De Navo, een zegen voor de economie?
Het lidmaatschap van de Navo en de aanwezigheid van het Navo-hoofdkwartier in Brussel is belangrijk voor de werkgelegenheid, zo wordt wel eens beweerd. Maar wat zijn de feiten?
De Navo stelt 2.735 militairen en burgers te werk. Een groot deel wordt gedetacheerd door de verschillende landen. De directe werkgelegenheid voor de lokale Belgische bevolking ligt rond de 600 jobs. De uitgaven van de Navo in België liggen rond de 120 miljoen euro (4,8 miljard frank). 1 Daarmee zijn maximaal nog eens 3.000 à 4.000 jobs verbonden. In een zeer optimistische berekening zorgt de Navo dus voor 5.000 directe en indirecte jobs voor ons land.
Zonder de Navo zou België de bijna 60 miljoen euro die het vandaag aan de Navo betaalt, kunnen gebruiken voor extra-werkgelegenheid in de non-profit en de sociale woningbouw. Dat zou 1.500 à 2.000 banen scheppen.
Ten slotte is er de vestigingsplaats van de Navo. Die ligt in een economisch belangrijk gebied met een groeiende behoefte aan kantoorruimte. Deze grond is erg gegeerd en bovendien veel geld waard. Maar de terreinen van de (huidige en toekomstige) Navo-zetel worden gratis in concessie gegeven. Ook de gronden van SHAPE, het militaire hoofdkwartier van de Navo in Bergen, zijn gratis in bruikleen.2
1 De sociaal-economische impact van de Europese en internationale instellingen in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Studie gerealiseerd door Iris consulting, op vraag van Jos Chabert, minister van Financiën, Begroting, Economie en Buitenlandse Betrekkingen van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest - 15 september 1998 · 2 Beknopt Verslag Senaat, 18 juni 1998.
De Navo-top in Praag van november 2002 heeft de knoop definitief doorgehakt: we gaan naar "een uitgebreide Alliantie, met meer en nieuwe capaciteiten, met verhoogde inzetbaarheid - ook en misschien zelfs vooral - buiten het Europese continent".2 Het gaat hier dus niet langer om het eigen grondgebied te verdedigen maar wel om buiten de Europese Unie op te treden.
De Navo-landen hebben samen ongeveer 5,7 miljoen soldaten onder de wapens. In 2003 gaven ze samen 457 miljard euro uit aan defensie, bijna 12procent meer dan in 2000. Dat is 500 euro voor elke inwoner van de Navo-landen.3 Uiteraard nemen de VS het grootste deel voor hun rekening: 295 miljard euro, 20 procent méér dan in 2000. Intussen is dit bedrag nog sterk gestegen, onder andere door de oorlog in Irak. De gezamenlijke uitgaven van de Europese landen blijven status quo, ze worden alleen geïndexeerd. Zij besteedden vorig jaar dik 154 miljard euro aan defensie. België stond de voorbije jaren op de rem. Met bijna 3,5 miljard euro (140 miljard frank) geeft ons land nu minder aan defensie dan het geïndexeerde bedrag van 2000.4
Het grootste deel van de defensie-uitgaven van de Navo gebeurt op niveau van de individuele lidstaten. Daar bovenop beheert de Alliantie een eigen budget: België betaalt een gemiddelde van ongeveer 60 miljoen euro per jaar (2,4 miljard frank). 5
Méér geld voor wapentuig
De voorbije jaren heeft de Navo herhaaldelijk de Belgische defensiepolitiek bekritiseerd. De militairen zijn te oud en de modernisering van het militair materieel gaat niet snel genoeg vooruit. De Navo dringt erop aan dat België een inhaalbeweging maakt, en stelt al lang dat de Belgische defensiebegroting de komende zes jaar met 3,5 procent moet stijgen.6
Ook de Europese Unie bouwt aan een eigen interventieleger. 60.000 man moeten klaar staan voor interventies in Oost-Europa en de Balkan, het Midden-Oosten en Centraal-Afrika.7 Onvermijdelijk zullen al die plannen de militaire budgetten omhoog drijven.
Vanaf 2005 plant de Belgische regering een verhoging van het militair budget met 0,5 procent (plus gemiddeld 2 procent indexaanpassing) per jaar.8 Vraag is of de VS en de andere Navo-partners daar genoegen mee zullen nemen. Defensieminster Flahaut beseft dat er een probleem is: "Het strategisch moderniseringsplan loopt tot 2015. Er blijven dus nog 12 jaar om de beoogde doelstellingen te verwezenlijken en de nodige bijsturingen uit te voeren." 9
België zal zijn beloftes aan de Navo om de defensie-uitgaven te doen stijgen, niet eeuwig voor zich uit kunnen schuiven. De druk van de Alliantie zal toenemen. De VS willen hun bondgenoten meesleuren in hun wereldwijde oorlogen. Het Belgische lidmaatschap van de Navo sleurt ons land ook mee in een militarisering, een verhoogd budget voor militaire uitgaven en grotere afhankelijkheid van de Verenigde Staten.
Het atoomgevaar
Daar bovenop komt de nucleaire uitbouw. In maart 2000 zei eerste minister Verhofstadt in de Senaat dat België "het nieuw strategisch concept van de Navo mee heeft goedgekeurd. In die strategie is er ook plaats voor nucleaire ontrading."10
Bush is volop bezig met het ontwikkelen van een nieuwe generatie kernwapens 'voor onmiddellijk gebruik' op het slagveld.11 Gaan we ook daarin meestappen?
De vredesorganisaties, de jongerenorganisaties en de vakbonden hebben werk voor de boeg. We zullen tegendruk moeten bieden. Want de keuze zal scherp worden: meer geld voor wapentuig en militaire interventies of voor sociale uitgaven, onderwijs en gezondheidszorg?
België kan alleen maar een andere koers varen, als het uit de Navo stapt. Dan kunnen we de uitgaven voor het leger beperken want een leger moet defensief zijn en zich niet over de hele wereld in militaire avonturen storten. Dan kunnen de kernbommen onverwijld uit de militaire basis in Kleine Brogel vertrekken. Dan verdwijnt de druk voor rechtstreekse of onrechtstreekse deelname aan de oorlog in Irak.
1 Ministerie van landsverdediging. Stuurplan van Defensie. 3 december 2003 ·2 Ministerie van landsverdediging. Stuurplan van Defensie. 3 december 2003 · 3 NATO handboek 2001 (www.nato.int/docu/handbook/2001) · 4 www.nato.int/docu/pr/2003/table1.pdf tot table6.pdf · 5 Ghesquiere Nato Budget System. Tesource Policy Unit, Nato HQ, 12 februari 2003 · 6 Beknopt Verslag Senaat, 18 juni 1998 · 7 Prioriteitennota. Het Belgische voorzitterschap van de Europese Unie, 2 mei 2001 · 8 Verslag Commissie van Landsverdediging. 5 februari 2004. Debat over het Stuurplan van Defensie. Doc 51 0573/002 · 9 Beknopt Verslag Senaat, 18 januari 2002 · 10 Beknopt Verslag Senaat, 23 maart 2000 · 11 Nuclear Posture Review, 8 januari 2002, www.globalsecurity.org/wmd/library/policy/dod/npr.htm
BUSH not welcome
Op 22 februari komt Bush naar Brussel. Hij bezoekt de Europese Unie en de Navo. Vredes-, milieu- en mensenrechtengroepen kondigen protesten aan tegen het misdadige beleid van de Amerikaanse president.
Voor een overzicht van alle acties :
www.stopusa.be
www.bushwanted.org
www.chengetheworld.org
De Navo, een zegen voor de economie?
Het lidmaatschap van de Navo en de aanwezigheid van het Navo-hoofdkwartier in Brussel is belangrijk voor de werkgelegenheid, zo wordt wel eens beweerd. Maar wat zijn de feiten?
De Navo stelt 2.735 militairen en burgers te werk. Een groot deel wordt gedetacheerd door de verschillende landen. De directe werkgelegenheid voor de lokale Belgische bevolking ligt rond de 600 jobs. De uitgaven van de Navo in België liggen rond de 120 miljoen euro (4,8 miljard frank). 1 Daarmee zijn maximaal nog eens 3.000 à 4.000 jobs verbonden. In een zeer optimistische berekening zorgt de Navo dus voor 5.000 directe en indirecte jobs voor ons land.
Zonder de Navo zou België de bijna 60 miljoen euro die het vandaag aan de Navo betaalt, kunnen gebruiken voor extra-werkgelegenheid in de non-profit en de sociale woningbouw. Dat zou 1.500 à 2.000 banen scheppen.
Ten slotte is er de vestigingsplaats van de Navo. Die ligt in een economisch belangrijk gebied met een groeiende behoefte aan kantoorruimte. Deze grond is erg gegeerd en bovendien veel geld waard. Maar de terreinen van de (huidige en toekomstige) Navo-zetel worden gratis in concessie gegeven. Ook de gronden van SHAPE, het militaire hoofdkwartier van de Navo in Bergen, zijn gratis in bruikleen.2
1 De sociaal-economische impact van de Europese en internationale instellingen in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Studie gerealiseerd door Iris consulting, op vraag van Jos Chabert, minister van Financiën, Begroting, Economie en Buitenlandse Betrekkingen van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest - 15 september 1998 · 2 Beknopt Verslag Senaat, 18 juni 1998.
Subscribe to:
Posts (Atom)
